De onderhandelaars
(fragment)

In de Friedensaal van het Rathuis, de plek van de Vrede van Münster, hangen de portretten van de onderhandelaars. Het overgrote gedeelte van de gezichten toont hun rechterwang. De etholoog Carel ten Cate beweerde dat met de linker- dan wel rechterwang verschillende emoties worden overgedragen. De rechter zou de koele, meer rationele kant van iemand tonen en de linker de expressieve. Adriaan Pauw toont zijn rechterwang: ik laat me niet in de kaart kijken, lijkt hij te zeggen. Hij is een van de weinigen die glimlacht. Hij heeft er zin in, ik ga dat varkentje eens wassen. Het meest opvallende portret is dat van Philipp IV uit Spanje, een jongetje nog – op zijn 15e was hij al koning – met een waanzinnige kaak, net als zijn voorvaderen. Velàzquez schilderde hem meerdere keren, de inteelt spat van die portretten af.
Als ik weer buiten sta, kijk ik uit op een groep zingende studenten. ‘Klima-Streik, students for future’ staat erop een spandoek. Ik vraag me af waarvoor ik in 1969 demonstreerde. Tegen de oorlog in Vietnam, denk ik. Johnson moordenaar! Een man die naast mij staat vraagt of ik al in de Friedensaal geweest ben. Ik knik. Duitsers gedragen zich graag als gids, op een vriendelijke manier.
‘Zoekt u iets, kan ik u helpen?’ vraagt hij.
Ik vertel hem over mijn reis langs de breedtegraad, dat niet een doel maar de richting bepalend is en dat ik morgen weer verder reis, richting Leipzig.
‘Leipzig?’ zegt hij verbaasd. ‘Ach ja, das sind auch Deutschen,’ mompelt hij en trekt daarbij een vies gezicht.

Hier kunt de 7e aflevering van podcast Breedtegraad 52.11 beluisteren (15 à 20 min.). De hier gepubliceerde tekstfragmenten en de inhoud van de podcast verschillen.